مصاحبه با عکاس توموکی مومزونو - عکاس پرتره های ورزشی


مصاحبه با عکاس توموکی مومزونو - عکاس پرتره های ورزشی

مصاحبه با هنرمند خارجی توموکی مومزونو



در این مصاحبه نگاهی به زندگی و الهام گرفتن توموکی مومزونو عکاس ژاپنی بیاندازید. کار او به عنوان یک عکاس ورزشی شروع شد و از آن پس دید وسیع او باعث گرفتن تاثیراتی از دنیای عکاسی شد. هر کدام از تصاویر او داستانی برای گفتن دارد و قطعاً بر روی شما تاثیر می گذارد. این متن را خوانده و تجربیات او را در زمینه ورزش، پرتره و عکاسی خیابانی کشف کنید.


ما دوست داریم که بیشتر درباره شما بدانیم. می توانید کمی در رابطه با گذشته خودتان برای ما توضیح دهید؟

من در آوموری به دنیا آمدم و در توکیو و چیبا ژاپن بزرگ شدم. در دهه 1980من یک کودک مانند کودکان دیگر بودم: به توپ شوت می زدم با تصویری در ذهنم که من "کاپیتان سوباسا" هستم و بسکتبال بازی می کردم تا تبدیل به "ساکوراگی هانامیچی" دیگر شوم. و در این زمینه به خوبی کار می کردم.





آیا همیشه در دنیای عکاسی بوده اید؟
من همیشه در مدرسه عاشق شرکت در کلاس های هنری بودم اما همیشه شانس تماس داشتن با عکاسی را نداشتم. سپس در سن 20 سالگی، من اولین دوربین عکاسیم را به جای دوربین فیلم برداری فشرده ام که شکسته بود خریدم که قیمت تعمیر آن بیشتر از خریدن یک فیلم SLR قدیمی بود. از آن روز به بعد من دکمه شاتر را برای SLR و برای اولین بار فشردم، و از آن زمان من واقعاً وارد دنیای عکاسی شدم. یک فرصت شغلی غیر منتظره و ارتباطاتی پیدا کردم، و سر انجام توانستم که یک عکاس حرفه ایی شوم. من هیچگاه انتظار نداشتم که یک عکاس شوم حتی در زمانی که در کالج بودم. باید بگویم که این واقعه کاملاً خودکار به وقوع پیوست.




چه چیزی را در رابطه با عکاسی ورزشی دوست دارید؟
من عکاسی از مدل ها در زیر نور استودیو و آتلیه ها را دوست ندارم، شما نمی توانید به وسیله آن ذهنیتتان را در رابطه با بازی های ورزشی نشان دهید. تنها کاری که می توانید انجام دهید خواندن موقعیت، انتظار آنچه که بعداً رخ خواهد داد را داشته باشید و آماده عکاسی در زمان مناسب و با زاویه درست باشید. این کار کمی شبیه به ماهیگیری است: اگر خوش شانس نباشید، نمی توانید هیچ تصویر جالبی از میان هزاران عکسی که از یک بازی گرفته اید داشته باشید. زمانی که یک اتفاق مهم دقیقاً در جلوی شما رخ می دهد، باید مرتب عکاسی کرده و از آن لذت ببرید.






احساسات به عنوان یک جنبه مهم در عکاسی به شمار می رود. این عنصر تا چه حد در عکاسی شما اثر گذار است؟
بله، به عقیده من این موضوع بسیار مهم است به خصوص زمانی که موضوع عکاسی شما انسان باشد. ما به عنوان انسان احساسات زیادی داریم که از حرکات، بیان حالات چهره و حتی فضا ناشی می شود. من همیشه عمداً سعی می کنم از چنین لحظه هایی عکس بگیرم. یک پرتره احساسی می تواند بهتر از صدها عکس پیگیرانه از یک موضوع یک داستان را تعریف کند.






از کدام ابزار این صنعت بیشتر استفاده می کنید؟
من از Canon Mark IV و 5D Mark II در اکثر کارهایم استفاده می کنم. در حال حاضر عکاسی با آیفون 4 (iPhone4) را دوست دارم و برای عکاسی خیابانی وبلاگ را به نام "یک روز دیگر در لندن" از آن استفاده خواهم کرد. من واقعاً عقیده دارم که آیفون یک وسیله هوشمند و قابل استفاده برای ایجاد تصویری از دنیای کوچکی در لندن است.






دوست دارید که با عکس های خودتان چه پیامی را منتقل کنید؟
به موضوع بستگی دارد. در کل، برای عکاسی، نمی توانم به طور دقیق بگویم که چیست اما می توانم بگویم که این احساس من از منظره است. من می خواهم کسانی که به عکس های من نگاه می کنند از آن لذت ببرند؛ مهم نیست که آن را بفهمند حتی اگر حداقل از آن خوششان بیاید، آن عکس به نظر من ارزشمند است.






عکاسی چه تاثیری در زندگی شما داشته است؟ به عنوان یک عکاس مردمی/مناظری که عکس آن ها را می گیرید چه تاثیری بر روی شما داشته اند؟
از زمانی که من وارد دنیای عکاسی شدم، روش دید من در چیز ها تغییر عمده ایی کرد. زمانی که با چیزی یا کسی که جذاب باشد برخورد می کردم، در مرحله بعد خودم را در حالی می دیدم که به دنبال بهترین نحوه عکاسی آن موضوع می گشتم. در نتیجه، چه انسان و جه یک منظره، برای من تبدیل به یک نمره امتحان می شد تا آن عکس را دوباره بررسی کنم و فکر کنم که چگونه من از آن راضی تر خواهم شد و چه کاری می توانم انجام دهم تا آن را بهتر کنم.




سوژه مورد علاقه شما برای عکاسی چیست؟
پرتره و ورزش. عکاسی ورزشی یک لذت فوق العاده برای پیدا کردن و عکاسی از زیبایی ناب مقاومت فیزیکی است، چنانکه عکاسی پرتره یک رقابت دیگر موضوعی است که تاریخچه انسان را از چشمانش، چروک هایش، فضا و غیره بیان می کند. فکر می کنم که من تنها به دیدن زندگی انسان ها از دریچه دوربین اختصاص دارم.






آیا در حال حاضر بر روی پروژه ایی کار می کنید؟
همانطور که در بالا کمی در رابطه با آن توضیح دادم، من از زمانی که در ژوئن به لندن آمده ام بر روی عکاسی خیابانی کار می کنم. زمانی که روز تعطیل من است، من فقط دوربین را بر می دارم و از خیابان ها عکس می گیرم. اینجا پر از سنت کهن است اما همچنین فرهنگ چند کانه نیز در اینجا یعنی لندن به چشم می خورد. من واقعاً از راه رفتن در اطراف و کشف چیز ها و کسانی که خوش عکس هستند لذت می برم.




آیا می توانید بعضی از نکات و ترفند ها و یا ابزارهایی که استفاده می کنید تا عکس های فوق العاده خلق کنید را به ما بگویید؟
خوب، من خودم را به اندازه کافی خوب نمی بینم، اما یک کار هست که من همیشه در هنگام عکاسی دیجیتال انجام می دهم. آن این است "تصمیم عجولانه نگیرید". بعد از عکاسی، من عکس های تازه را بر روی HDD ذخیره می کنم و آن را خاموش می کنم. برای آن روز کافی است. تا روز بعد که بخواهم آن ها را انتخاب و رتوش کنم صبر می کنم تا خستگی ام بیرون رفته باشد و تحت تاثیر هیجان عکاسی نباشم. با انجام این کار شما به طور هدفمند با کارتان برخورد می کنید و تصمیمات بهتری می گیرید. این کار را امتحان کنید، تفاوت های آن را به زودی خواهید دید.