مصاحبه با Balazs Pakozdi، طراح و تصویرگر


مصاحبه با Balazs Pakozdi، طراح و تصویرگر

مصاحبه با Balazs Pakozdi، طراح و تصویرگر


"Balazs Pakozdi" یک طراح دیجیتال و هنرمند اهل مجارستان است که در امریکا زندگی می کند. او در رشته طراحی گرافیک و مالتی مدیا با تمرکز بر طراحی و نقاشی درس خوانده است. هم چنین تصویرگری را آموخته و در زمینه رسانه های دیجیتال فعالیت می کند. هدف او، خلق تصاویر پرتره پویا و جذابی است که توجه بیننده را به خود جلب می نماید. طرح شگفت انگیزی که Balazs از پرتره Bob Marley ترسیم کرده بود، هیئت داوران مسابقه بین المللی طراحی پوستر 2013 را تحت تأثیر قرار داد و نامزد دریافت بهترین جایزه شد.


سؤال: لطفاً تبریک ما را بپذیرید و به ما بگویید چگونه از مسابقه طراحی پوستر اطلاع یافتید و چه چیزی شما را به شرکت در این مسابقه تشویق کرد؟

من از طریق وبسایت "graphiccompetitions.com" که درباره مسابقات عکاسی، انیمیشن سازی و طراحی گرافیکی اطلاع رسانی می کند، این موضوع را فهمیدم. با این که من سال پیش در این مسابقه نام نویسی کرده بودم، جزء 100 اثر اول نبودم؛ بنابراین تصمیم گرفتم یک بار دیگر شانس خودم را امتحان کنم. شرکت در مسابقه برای من حتمی بود، زیرا علاقه زیادی به سبک موسیقی "رگی" دارم، به ویژه Ska و Rock Steady.

سؤال: از این که مقام اول را در این مسابقه کسب کردید چه حسی دارید؟

اول از همه باید بگویم که شرکت در این مسابقه برای من افتخاری بود و از این که توانستم سبک و فرهنگ "رگی" را در آثارم به تصویر بکشم خیلی خوشحالم. من واقعاً از انتخاب شدن به عنوان برنده مسابقه بسیار غافلگیر شدم، زیرا طرح من همان تصویر باب مرلی بود که پارسال هم آن را ارائه داده بودم. البته به دلیل محبوبیت بی اندازه باب، اکثراً موسیقی "رگی" را با او می شناسند. با این حال، زمانی که در مسابقه ثبت نام کردم، حس کردم که می توانم بر روی اثر دیگری کار کنم.




سؤال: "رگی" در امریکا تقریباً مشهور و محبوب است. شما چه زمانی جذب این سبک شدید؟

"رگی" به دلیل سادگی و حسّ خوبی که منتقل می کند، یکی از سبک های موسیقی مورد علاقه من است. این سبک به من انرژی مثبت می دهد و می توانم به سادگی بر روی پروژه هایم کار کنم. سبک های مورد علاقه من در "رگی"، Ska و Rock Steady هستند بنابراین اغلب اوقات به آهنگ های Bob Marley و Wailers را گوش می کنم. یکی از آهنگ های همیشگی و مورد علاقه من "Kell egy haz" از یک گروه موسیقی مجارستانی است که خاطرات خوبی را برایم زنده می کند. آن ها شاید اولین و بهترین گروه موسیقی مجارستان در سبک "رگی" هستند. زمانی که هجده یا نوزده سال داشتم، به موسیقی راک دهه 70 مانند Eric Clapton گوش می کردم. اگر درست به یاد داشته باشم، Bob Marley را از طریق Clapton شناختم.

سؤال: در صورت امکان، به صورت مختصر تجربه خود را از شرکت در مسابقه برای ما توضیح دهید. آیا همانطور که انتظارش را داشتید بود؟

بله، دقیقاً همین طور بود! همان طور که می دانیم، "رگی" دارای سبک های مختلفی مانند Rock Steady، Roots و Dancehall است؛ به علاوه، ژانرها و سبک های مختلف موسیقی مانند Hip Hop، Rap و Jungle نیز در "رگی" وجود دارد. به دلیل این تنوع در سبک های "رگی"، طراحان و هنرمندان زیادی با دیدگاه های مختلفی نسبت به این سبک ها، گروه ها و خوانندگان در مسابقه شرکت کرده بودند. از این رو، همیشه خلاقانه ترین پوسترهای سراسر دنیا در این مسابقه شرکت می کنند. این پوسترها می توانند برای هنرمندان و طراحان بسیار الهام بخش باشند. قدرت الهام بخشی و انگیزه دهندگی می تواند انرژی مثبت به وجود بیاورد که این انرژی برای مردم خلاق در سرتاسر دنیا بسیار مفید است. به تصور من، یک گروه از هنرمندان خلاق می توانند دنیا را تغییر دهند و البته سنت هایی مانند "رگی" را حفظ نمایند. به علاوه، علیرغم تنوع موجود در مسابقه، هر پوستر حامل یک پیام مهم است: احترام و عشق به موسیقی "رگی" و سبک زندگی "Rasta".

سؤال: درمورد طرحتان بیشتر برایمان توضیح دهید؛ فلسفه طراحی آن چه بوده و مفهومی که در آن نهفته است چیست؟

مسئولیت من به عنوان یک طراح، یافتن راه حل و نتیجه ایست که پیام ها ومعانی واضح و روشنی به بیننده انتقال دهد. با این حال، من همیشه می دانم که یک پوستر می تواند چیزی بیش از یک طرح دوبعدی زیبا باشد. پوستر، قدرت ایجاد احساسات مختلف در بینندگان متفاوت را داشته و همیشه ارزش های اصلی را زنده نگه می دارد. همان طور که می دانیم هدف این مسابقه طراحی پوستر، افزایش آگاهی نسبت به "رگی" و تجلیل از اثرات مثبت آن بر دنیاست. من با به خاطر داشتن این مورد، تصمیم گرفتم پوستری طراحی کنم که علاوه بر این که ظاهر خوبی دارد، بتواند پس از سال ها، نمادین باقی مانده و احساسات مثبتی را به مردم جامائیکا انتقال دهد. به علاوه، هدف دیگر مسابقه، خلق یک پوستر پویا بود که نشان دهنده سبک موسیقی "رگی" باشد. در حین فرایند، بر روی سه رنگ اصلی Rasta تمرکز کردم: قرمز، سبز و زرد. این سه رنگ باعث جلب توجه آنی بیننده می شوند. من در این طرح از خطوط موج داری استفاده کردم که ریتم موسیقی "رگی"، ضربان قلب و احساسات خوب را نشان می دهند. 

سؤال: پوستر زیبای شما، شخصیت Bob Marley را به تصویر کشیده است. چرا وی را به عنوان سوژه پوسترتان انتخاب کردید؟

همانطور که قبلاً هم گفته شد، من می خواستم یک تصویر نمادین، به ویژه برای مردم جامائیکایی ساکن امریکا طراحی کنم. به همین دلیل، موزیشن معروف، Bob Marley را انتخاب کردم که شخصیت او نماد آزادی، شادی و عشق است.




سؤال: آثار شما حسّ پویایی دارند. آیا شما در رشته هنرهای فاخر تحصیل کرده اید؟ برای خوانندگان بگویید که چگونه این تکنیک و سبک را توسعه دادید و پیشرفت کردید؟

بله، من در مدرسه و دانشگاه در رشته طراحی ونقاشی تحصیل کردم. پس از آن، به دلیل ظرافت تکنولوژی و استفاده های مفید آن، تخصص خودم را در زمینه نقاشی دیجیتال دریافت نمودم. سال ها پیش شروع به ترسیم پرتره هایی از ستارگان مشهور سینما نمودم، زیرا علاقه زیادی به سینما داشتم و  ترسیم سوژه های آن واقعاً برایم چالش برانگیز بود. هر شخص دارای احساسات متفاوتی است؛ به همین دلیل باید سوژه ها را به قدری بی عیب و نقص طراحی می کردم که توجه همه را جلب کنند. هم چنین بسیار مهم بود که من از اشتباهات خودم درس بگیرم؛ هم اشتباهات تکنیکی و هم اشتباهات احساسی. در حین مطالعه در دانشگاه، متوجه شدم که ذهن من در حین طراحی، بزرگترین موانع را برایم به وجود می آورد. طراحی که بر روی یک پروژه کار می کند، باید از تفکر بحرانی، مهارت حلّ مسئله و خلاقیت برای یافتن بهترین راه حل مشکل استفاده نماید. ولی یک هنرمند که پرتره ترسیم می کند، باید ذهن بازی داشته و از نظر احساسی آرام باشد. هدف اصلی او، ترسیم تصویری است که قضاوت های پی در پی ذهنی در آن وجود نداشته باشد. اگر به این شرایط خوشایند ذهنی برسیم، به سادگی در جایگاهی قرار گرفته ایم که به ما در خلق اثری برآمده از روح و جانمان کمک می کند. این به تمرین نیاز دارد، ولی به تصور من، داشتن یک ذهن کامل و متعادل به همراه مهارت در نقاشی، کلید موفقیت در این کار هستند. به عبارت کوتاه، آگاهی و دانش، مهم ترین گام رسیدن به یک شرایط خوشایند ذهنی است که به ما کمک می کند احساسات خودمان را راحت تر بیان کنیم.
شما به عنوان یک طراح باید قوانین را رعایت کنید، ولی به عنوان یک هنرمند باید قوانین را بشکنید تا به سطوح تجربی متفاوتی برسید. ابتدا باید تمرین زیادی داشته باشید و برای توسعه مهارت ها و دانش خود هرچه می توانید یاد بگیرید. ولی پس از آن باید هرچه یاد گرفته اید را فراموش کنید.  زمانی که قوانین را فراموش کردید، مهارت درونی شما شروع به رشد می کند. یعنی سبک شما قوی تر و قوی تر می شود، زیرا آثاری ویژه و متفاوت با دیگران طراحی می کنید. این واقعاً حس خوبیست.




سؤال: چگونه به طرحی مانند این طرح برنده می رسید؟ آیا ترجیح می دهید آثار متعددی از تصویر Bob Marley داشته باشید و چرا این پرتره خاص؟

صادقانه بگویم، هیچ از آثارم را در رابطه با تحقیق و بررسی پیرامون شخصیت Bob Marley طراحی نکرده ام. دلیل اصلی این است که ذهن ما تصاویر را می بیند و اگر قبل از شروع فرایند نقاشی، تحقیق و بررسی عمیقی بکنم، ذهن من این منابع (عکس ها، نقاشی ها) را به یاد خواهد داشت و این می تواند مانعی بر سر راه فرایند نقاشی باشد. ذهن شما سعی در کپی برداری از این منابع دارد. از این رو، من فقط موسیقی Wailers گوش می دهم و شروع به نقاشی می کنم. من فقط از یک تصویر Marley استفاده کردم که منبع اصلی من بود. من مایل بودم یک تصویر پرتره از وی ترسیم کنم که نشان دهنده آرامش، خونسردی و نوعی غم (به خاطر دوران کودکی دشوارش) در چشمان او باشد.




سؤال: آثار شما تقریباً تأثیرگذارند؛ به ویژه پرتره ها. آیا از هنرمند یا طراح خاصی الهام می گیرید؟

طراحان زیادی هستند که به آن ها علاقه داشته و از آن ها الهام می گیرم. مثلاً Jae Lee، Martin Ansin، Mitchell Breitweiser، Russ Mill، Tavis Coburn، Ruben Ireland و Michael Kutsche.

سؤال: نظرتان در مورد سالن "رگی" در موزه کینگستون، جامائیکا چیست؟

هدف و دیدگاه مسابقه برای من واقعاً الهام بخش بوده و در آن شرکت کردم زیرا به عنوان یک حرکت جمعی، روبه رشد بوده و قدرت امیدوار کردن و شاد نمودن مردم جامائیکا را دارد. به علاوه، خانه ای با معماری معاصر می تواند به حفظ و پایداری فرهنگ و ارزش های سنّتی کمک شایانی بنماید. در پایان باید بگویم که تأسیس موزه و پشتیبانی از مدرسه Alpha Boys می تواند انرژی مثبتی به مردم کینگستون بدهد. موسیقی و هنر همیشه یکی از جنبه های غنی هر فرهنگی هستند که می توانند زندگی مردم را به روش مثبتی تغییر دهند.

سؤال: متوجه شدیم که شما قبلاً طراح و ویرایشگر مجلّه Axel Springer در بوداپست مجارستان بوده اید. کمی از تجربیات خودتان در این زمینه بگویید.

این کار تجربه واقعاً بزرگی برای من بود. من بیش از 5 سال در آن جا کار کردم و این روش خوبی برای توسعه مهارت های فنی و ارتباطی من بوده است. هر روز آغاز یک تجربه جدید بود، زیرا من بر روی یک مجلّه هفتگی کار می کردم؛ ولی ارزشش را داشت. زمانی که هرروز با چالش های خلاقانه ای روبرو می شوید، می توانید خودتان را ارتقاء دهید، زیرا باید راحتی و آسودگی خیال را فراموش کنید! اگر راحت و آسوده بنشینید، نمی توانید چیزهای جدیدی یاد بگیرید و شانسی برای پیشرفت ندارید. من در آن جا با افراد بزرگی کار کردم، ولی پس از 5 سال تصمیم گرفتم به امریکا بیایم. به نظر من، آن جا یکی از بهترین محل های کارم بوده است.




سؤال: چه زمانی به عنوان یک طراح گرافیک، اولین شکست را تجربه کردید؟

بیش از ده سال پیش، زمانی که طرح لوگوی من برنده مسابقه ای در مجارستان شد. من مایل بودم به عنوان یک طراح آزاد در آن زمینه به فعالیت ادامه دهم ولی همان زمان به مجله Axel Springer رفتم. افراد بزرگ و سرشناس، پروژه های متنوع و حقوق ثابت.

سؤال: یکی از اهداف مسابقه، حمایت از مدرسه Alpha Boys در کینگستون است. درباره نقش تاریخی این مدرسه در سبک "رگی" چه نظری دارید؟

مدرسه Alpha Boys که در سال 1884 تأسیس شد، به دلیل داشتن شهریه مناسب و برنامه موسیقی، نقش مهمی در موسیقی "رگی" ایفا می کند. به همین دلیل، حمایت از آن واقعاً مهم است. قطعاً این مدرسه خاستگاه و محل تولد "رگی" می باشد. ما باید سبک "رگی" را زنده نگه داریم، زیرا این سبک می تواند هدف بزرگی برای پیشگامان جوان موسیقی جامائیکا باشد. دنیا به سرعت تغییر می کند. امروزه، مشهورترین آهنگ ها با ابزار دیجیتال ساخته می شوند، ولی به نظر من، "رگی" به دلیل ریشه ای که در فرهنگ و سنّت دارد، همیشه جایگاه ویژه ای در دنیای موسیقی خواهد داشت. ما باید از مدرسه و نسل جوان و ماهر جامائیکایی تا حدّ امکان حمایت کنیم.

سؤال: الان در کجا مشغول به کار هستید؟ کار در امریکا با کار در مجارستان چه تفاوت هایی دارد؟

من یک طراح آزاد و هنرمند دیجیتال هستم؛ بنابراین اکثر مواقع در منزلم کار می کنم. به نظر من، تفاوت خاصی میان زمینه های خلاق در امریکا و مجارستان وجود ندارد، زیرا اکثر پروژه ها واضح و شبیه به هم هستند: شما تقاضای مشتری را دریافت می کنید و باید بهترین اثر خود را در زمان معینی به او تحویل دهید. بزرگ ترین تفاوت بین امریکا و مجارستان، تفاوت های فرهنگی و طرز فکرهاست. در امریکا فرصت های بیشتری برای کار و تحصیل وجود دارد، ولی هر کشور و ملّتی قوّت ها و ضعف های خود را دارد. با این حال، من هردو کشور را دوست دارم.




سؤال: در حال حاضر بر روی چه پروژه ای کار می کنید؟

در حال حاضر به عنوان طراح مفهومی و طراح عنوان بر روی چند فیلم بریتانیایی کار می کنم. به علاوه، پروژه های متفاوتی در زمینه طراحی  دارم و بر روی انیمیشن سینمایی خودم هم کار می کنم.

سؤال: به نظر شما برنده شدن در این مسابقه بین المللی چه فایده هایی می تواند برای شما داشته باشد؟

هنوز به این موضوع فکر نکرده ام. خوشبختانه در حال کار بر روی پروژه های مختلفی بوده و مشتریانی از سراسر دنیا دارم. ضمناً اگر پوستر Bob Marley توانسته باشد پشتیبانی برای مدرسه Alpha Boys ایجاد کند، من شادترین فرد دنیا هستم.




سؤال: قبل از خداحافظی می خواهم بپرسم هنرمند مورد علاقه شما در سبک "رگی" کیست و چه آهنگ هایی در این زمینه گوش می دهید؟

همانطور که قبلاً هم گفتم، اکثر اوقات به آهنگ های Wailers گوش می کنم ولی لیست موسیقی های مورد علاقه ام چنین است:
Bob Marley & the Wailers : Burnin’ And Lootin
Bob Marley : I Shot the Sheriff
Bob Marley & the Wailers : Waiting In Vain
Damien Marley : There For You
Culture – Two Seven Clash
The Jamaicans : Ba Ba Boom
LB27 : Kell egy haz

با تشکر از تو و خدا نگهدار!